Op een zeer geslaagde international evening gisteravond werd al bekend gemaakt dat de briefing vandaag om 10 uur zou zijn, en dat er pas na de briefing gegrid zou worden.

Tijdens de briefing was er nog geen opdracht, deze werd uitgedeeld tijdens de Team Captain meeting die om 12 uur gepland stond. De briefing werd vooral besteed aan het opstellen: in verband met de sterke wind uit het zuiden moest er aan de andere kant van de baan worden opgesteld. Dit is de afgelopen 20 jaar niet meer gedaan, dus de Italianen waren een beetje zenuwachtig. Vooral omdat bij het starten vanuit deze richting laag over de stad gevlogen wordt. Veel uitleg dus over het opstellen, meer info zou volgen tijdens de TC meeting. Na het wegen bleek dat we gewoon aan de zuidkant konden opstellen, en we waren dus vrij snel klaar. Tijdens de TC meeting in de briefingroom, waar overigens de meeste piloten ook bij aanwezig waren, werd de opdracht bekend gemaakt: een race van 186 km in een nieuw gebied, het noordwesten. En omdat de wind in kracht was toegenomen moesten we toch opstellen aan de noord kant van de baan… Omstellen dus! En dat met 54 kisten en Italiaans temperament zorgde voor mooie taferelen. Alleen de clubklasse kon opgesteld worden, de standaardklasse moest langs de baan blijven wachten tot de hele clubklasse gestart was. Het opstellen onder leiding van de Italianen verliep werkelijk fantastisch: in plaats van kist voor kist in de juiste rij te zetten, werden eerst alle kisten van rij 1 opgesteld, toen die van rij 2, enzovoort. Dat betekende dus dat er kisten van achteruit de file moesten komen om in de eerste rij opgesteld te worden, terwijl vooraan alles vastliep omdat daar alle kisten uit rij 3 stonden te wachten… Typisch Italiaans: iets makkelijks lekker moeilijk maken! De eerste start stond om half twee gepland, en wonder boven wonder stond de clubklasse ruim op tijd opgesteld. De wedstrijdleiding dacht dat het wel handig was om een kwartier eerder te starten, alleen kon niet iedereen optijd bereikt worden dus uiteindelijk werd er toch om half twee gestart. Complete chaos dus! Maar wij zijn ondertussen gewend aan de Italianen en kunnen er om lachen. Iets minder grappig was het landen van de sleepkisten: erg laag en langzaam, met kabels die bijna door hekken en bomen gingen en een Robin die tot twee keer toe half overtrokken bijna op de baan klapte. Na een hartig woordje van Maaike met veldleider en sleepvliegers werd er gelukkig veiliger gevlogen. Toen de clubklasse eindelijk gestart was kon het hele circus weer opnieuw beginnen…. De standaardklasse moest opgesteld worden! Daar hadden wij gelukkig geen last meer van. Na wat meteo informatie van Heineken-grond ging Bart om 14.51 uur over de lijn. De opdracht was niet zo groot, dus we verwachtten hem na zo’n 2 uur weer terug. Helaas voor ons (geen zwembad…) kwam Bart een kwartier eerder terug dan verwacht! Hij had lekker gevlogen en een aardige score was het resultaat.

Na een lange team-douche-sessie (inclusief zang) en een levensgrote pizza is het nu bedtijd. Morgen helaas alweer de laatste dag. Hopelijk nog een vliegdag, maar het ziet er niet zo goed uit. We houden jullie op de hoogte!