Het zit er weer op de Europese Kampioenschappen 2007 18 & 15 meter en open klasse te Issoudun. Iedereen is weer heelhuids thuisgekomen en geniet na van de mooie competitie die er is gevlogen.
Een wedstrijd van zeer hoog niveau: er waren maar liefst 14 wereldkampioenen aanwezig, één als voorzitter van de jury, twee als vliegcoach, de rest vloog allemaal mee. De andere podiumplekken en de Europese titels zijn dan nog niet eens meegeteld.

Door het Nederlandse team is er goed gevlogen, men heeft van zich laten spreken: Ronald, Hadriaan en Hein hebben tot de laatste dag serieuze mogelijkheden gehad om een podiumplek te bereiken, alleen Ronald is het uiteindelijk gelukt.

Hadriaan zat met de zeer hete adem van veel topvliegers in zijn nek met een heel klein puntenverschil, uiteindelijk 20 punten op nr 3, en moest hij uiteindelijk genoegen nemen met de 4e plek, edoch een heel mooi resultaat waar hij ook zeker zeer content mee is!

Hein, vlieger in de open klasse, had de laatste dag het motto, “de dood of de gladiolen”! Hij stond 5e en wilde proberen nog wat te klimmen. Helaas waren de gladiolen zaterdag uitverkocht..... maar een 8ste plek is zeker niet onverdienstelijk en Hein heeft dan ook een mooie strijd geleverd in de top van de open klasse.

Francois voor wie het de eerste EK was, dacht na de trainingsweek, “ik ga naar huis, ik heb hier echt niets te zoeken”, hij is dan ook ontzettend blij met zijn 12e plaats. Deze wedstrijd heeft hij zijn ogen en oren goed de kost gegeven en heel veel geleerd, wie weet , horen we nog meer van hem in de toekomst!

De 15 meter klasse boys waren minder fortuinlijk, de eerst dag stonden ze gedrieën buiten en daarmee al een heel stuk verwijderd van een podiumplek. Des te jammer omdat Steven zijn titel verdedigde. Steven had nog een paar dagen de mogelijkheid om steeds dichter bij de nummer drie plek te komen. Helaas maakte een onverwachte buitenlanding tijdens de laatste dag dit streven onbereikbaar.

Ferdi, die met een prototype ASG29 van de fabriek vloog, kwam erachter dat het zeer zwakke stijgen in de eerste week net te zwak was voor zijn relatief iets zwaardere kist. Het ging allengsbeter met hem en de laatste week heeft hij regelmatig de 15 meter kar getrokken.

Jaap had iets vaker pech maar heeft een goede rol gespeeld als teamlid van de 15 meter klasse. Met zijn rustige stem, “ik laat me niet gek maken“, heeft hij vaak de boel in wat kalmer vaarwater gebracht als het niet helemaal meezat.

Maar....... wat was het spannend, met name de laatste dag! Nemen we een Europees Kampioen mee naar huis of niet?
Van deze dag is een beeldverslag gemaakt, plaatjes laten soms meer zien dan woorden kunnen zeggen....

Ondanks de hoge geestelijke druk die zo’n hoge klassering met zich meebrengt is Ronald hier goed mee om gegaan en een Europese titel was zijn beloning!


Sporters met een medaille zeggen vaak: “het ging gewoon, alles liep lekker”, bij Ronald was dat tijdens de meeste dagen ook zo. Truc is de dagen dat je voelt dat het niet zo lekker gaat, je je verlies zo veel mogelijk beperken i.p.v. denken dat de gemaakt fouten verbeterd moeten worden. En ook dat heeft Ronald goed opgepikt.

Daarnaast moeten we het hele Nederlandse team niet vergeten, allen hebben er toe bijgedragen dat het klopte en lekker liep.
Allereerst natuurlijk Caroline & Anouk en Remy zorgden ervoor dat alles in Ronalds directe omgeving klopte. Anouk ook op het podium was eigenlijk wel terecht, ze heeft een grote rol gespeeld in de ontspannen sfeer waarin Ronald heeft kunnen vliegen.


Zeker zo belangrijk is de rol van vliegcoach Baer geweest, met name in de eerste week met het zeer wisselvallig weer, was zijn meteo informatie van onschatbare waarde. Ook het meedenken vanaf de grond over het juiste starttijdstip, was zeer belangrijk. Alle vliegers hebben aangegeven deze vorm van coaching zeer te waarderen.


En ook de rest van het team heeft ervoor gezorgd dat alles op rollertjes liep, er is geen onvertogen woord gevallen. Met name Ronald houdt wel van gezelligheid en een praatje. Nou, aanspraak genoeg in het kamp! En eindelijk mensen die naar zijn 2200 liedjes op de computer wilden luisteren!


Verder hadden we qua materiaal de zaakjes ook goed voor elkaar: zelfs een aggregaatje waardoor we de hele dag stroom hadden bij Heineken grond èn dus de hele dag internet èn dus de hele dag nieuwe meteo informatie.
De Duitsers kwamen trots vertellen dat ze de laatste dag de hele middag verbinding hadden gehad bij hun grondstation. We konden het niet nalaten te vertellen dat wij dat al de hele wedstrijd hadden..... En een radio-antenne combinatie met een bereik van > 110 km, extra grondsetjes om frequentie’s van de andere landen uit te luisteren, zelfs een weerstation (van de Aldi...) met veel handige gegevens, enz, enz.


Kortom, alles klopte!
Er is veel werk verzet tijdens de voorbereidingen afgelopen winter. Een rode draad was een communicatie-protocol: hoe zeg ik iets begrijpbaar en kort, hoe gaan we positie’s doorgeven. Hier hebben we veel profijt van gehad, hadden we vorig jaar in Zweden af en toe nog last van misverstanden, dit jaar bijna niet. Ook de teambijeenkomsten vooraf hebben zoden aan de dijk gezet, we zaten niet voor niets zo goed in ons materiaal. (Heeft iemand trouwens nog opslagruimte????, Lonneke van Francois is de oude koelast nu echt beu in haar garage......).


Volgend jaar is er de WK 15&18 meter en open klasse in Luesse, Duitsland, wie weet wat ons dat gaat brengen. Voorlopig gaan wij ons hier in de winter op voorbereiden, evenals op de WK Club en standaard in Rieti, Italie.